Ta strona korzysta z plików cookies. Więcej o naszej polityce prywatności.

Historia Pawilonu

Międzynarodowa Wystawa Sztuki — La Biennale di Venezia należy do najbardziej prestiżowych wydarzeń artystycznych na świecie. Wystawa organizowana jest co dwa lata, począwszy od roku 1895. Polska uczestniczy w niej od roku 1932. Budowa Pawilonu została sfinansowana przez rząd polski i do dziś jest on jego własnością. W czasie trwającej sześć miesięcy wystawy w pawilonach narodowych na terenie ekspozycyjnym biennale (Giardini i Arsenale) oraz w różnych miejscach w Wenecji prezentowane są projekty z całego świata. W 1999 roku wystawa Katarzyny Kozyry Łaźnia męska w Pawilonie Polskim otrzymała specjalne wyróżnienie.

Na przemian z Międzynarodową Wystawą Sztuki w Wenecji odbywa się Międzynarodowa Wystawa Architektury (od roku 1980), ukazująca najważniejsze światowe dokonania, projekty i koncepcje w tej dziedzinie. Polskie prezentacje w Wenecji były wielokrotnie doceniane przez międzynarodowe Jury, w tym — w 2008 roku — najwyższą nagrodą, czyli Złotym Lwem za wystawę Hotel Polonia. Afterlife of Buildings oraz wyróżnieniem specjalnym w 2012 roku za projekt Making the walls quake as if they were dilating with the secret knowledge of great power.

Zachęta — Narodowa Galeria Sztuki jest opiekunem Pawilonu Polskiego i organizatorem wystaw na Biennale Sztuki i Biennale Architektury w Wenecji, wybieranych w drodze otwartego konkursu.